KARTEZJUSZ

    Kartezjusz, czyli Rene Descartes, urodził się w 1596 r. Był francuskim filozofem, matematykiem oraz fizykiem.  Uznawany był za ojca filozofii nowożytnej. Kartezjusz był przedstawicielem racjonalizmu, czyli poglądu filozoficzngo, który zakładał, że rozum jest głownym źródłem poznania. Był przekonany, że to właśnie rozum może dać człowiekowi pewną wiedzę. Kartezjusz interesował się zagadnieniem pewności naszego poznania oraz stosunkiem między duszą a ciałem. W swoim dziele " Rozprawa o metodzie " rozważał metodę, którą powinien posługiwać się filozof przy rozwiązywaniu problemów filozoficznych. Uważał on, że nie powinno się uważać czegoś za prawdziwe, dopóki dokładnie nie poznamy, że to prawda. Kartezjusz twierdził, że filozofia może przechodzić od szczegółu do ogółu. Chciał on dowodzić prawd filozoficznych w podobny sposób, jak się to czyni z twierdzeniami matematycznymi. Pragnął wykorzystać to samo narzędzie, które jest potrzebne do pracy z liczbami, czyli rozum. Kartezjusz ponadto twierdził, że jest istotą myślącą. Ujął to w słowach : " Cogito, ergo sum", co znaczy : " Myślę, więc jestem ". Uważał on również, podobnie jak Sokrates i Platon, że istnieje związek między myślą a istnieniem. Im bardziej coś jest oczywiste dla myśli, tym pewniejsze jest tego istnienie. Kartezjusz doszedł do wniosku, że człowiek jest istotą podwójną, która zarówno myśli, jak i zajmuje miejsce w przestrzeni. Zdaniem Kartezjusza dusza może działać niezależnie od ciała. Ważnym elementem filozofii Kartezjusza był dualizm psychofizyczny. Był to pogląd, zakładający, że rzeczywistość fizyczna i rzeczywistość umysłowa są dwiema odrębnymi substancjami.