Platon był greckim filozofem, twórcą systemu filozoficznego zwanego obecnie idealizmem platońskim. Był on uczniem Sokratesa. Po śmierci swojego nauczyciela przez 12 lat podróżował po Egipcie i Grecji. Platon założył szkołę w Atenach ok. 387 r. p.n.e, gdzie nauczano filozofii, matematyki i gimnastyki. Istniała ona do 529 r. , kiedy została zlikwidowana przez cesarza bizantyjskiego Justyniana. Pierwszym dziełem filozoficznym Platona była mowa obrończa Sokratesa. Przekazał w niej słowa Sokratesa wypowiedziane przed sądem. Był on również autorem zbioru listów i 35 dialogów filozoficznych, które były ulubioną formą literacką Platona.
Wieczna prawda, wieczne piękno i wieczne dobro
Platon zajmował się zależnością między tym, co wieczne i niezmienne, a tym, co ,, płynie ". Usiłował on pochwycić ,,rzeczywistość", która jest wieczna i niezmienna. Platon, podobnie jak inni filozofowie, przymykał oczy na nieistotne sprawy, na aktualności dnia, próbował natomiast dotrzeć do tego, co jest wiecznie ,,prawdziwe", wiecznie ,,piękne", wiecznie ,,dobre".
Świat idei
Platon uważał, że wszystko, czego możemy dotknąć w przyrodzie, ,,płynie". Sądził, że wobec tego nie istnieją żadne ,,pierwiastki", które nie ulegają rozkładowi. Według Platona absolutnie wszystko, co należy do ,,świata zmysłów", stworzone jest z materiału, który podlega niszczącemu działaniu czasu. Wszystko zarazem stworzone jest według ponadczasowej ,,formy", która pozostaje wieczna i niezmienna. Platona dziwiło podobieństwo zjawisk występujących w przyrodzie i w końcu doszedł do wniosku, że istnieje ograniczona liczba form, które są ,, ponad" lub kryją się ,,za" wszystkim, co widzimy wokół nas. Formy te Platon nazwał ideami. Platon uważał również, że poza ,,światem zmysłowym" musi istnieć odrębna rzeczywistość. Nazwał ją światem idei. Tu właśnie znajdują się wieczne i niezmienne ,,wzorce", kryjące się za zjawiskami, które napotykamy w przyrodzie. Pogląd ten nazywamy platońską teorią idei.
Wiedza pewna
Platon uważał, że o tym, co postrzegamy zmysłami, możemy mieć jedynie złudne pojęcie. Pewną wiedzę natomiast możemy osiągnąć o tym, co postrzegamy rozumem.
Nieśmiertelna dusza
Zdaniem Platona rzeczywistość podzielona jest na dwie części. Jedna część to świat zmysłów. Do tego co poznajemy zmysłami, odnosi się twierdzenie, że ,,wszystko płynie", a nic w świecie dostępnym zmysłom nie trwa wiecznie. Drugą częścią jest świat idei, o którym możemy uzyskać pewną wiedzę, posługując się rozumem. Świata idei nie da się poznać zmysłami. Za to idee są wieczne i niezmienne. Według Platona człowiek również jest istotą dwudzielną. Mamy ciało, które ,,płynie". Jest ono nierozerwalnie związane ze światem zmysłów. Wszystkie zmysły człowieka wiążą się z ciałem, dlatego nie można na nich polegać. Człowiek posiada jednak także nieśmiertelną duszę, która jest siedliskiem rozumu. Może ona zajrzeć do świata idei, ponieważ nie jest materialna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz